ျပံဳးသူကျပံဳး ေပ်ာ္သူကေပ်ာ္
ေငးသူကေငး ငိုင္သူကငိုင္
ေဆြးသူကေဆြး မိႈင္သူကမိႈင္
မဲ့သူကမဲ့ ငိုသူကငို
ဆဲသူကဆဲ ဆိုသူကဆို
တေယာက္တမ်ိဳးစီ
ေသာက္အိုးစည္
အခ်စ္ဇတ္ခုံ အဖုန္ဖုန္
ဆယ္ေယာက္ကိုမွ တစ္ေယာက္ေပ်ာ္ရမယ္
တစ္ခါေပ်ာ္ဖို႔္ ကိုးခါျပည္႔ေအာင္ငိုခဲ့သည္
အခ်စ္စစ္ႏႊဲ အပြဲပြဲ
ေဝသံသရာ စိတ္ေမြး
ဥေပကၡာ ဒိုင္းနဲ႕ကာ
အခ်စ္ လွံနဲ႔ခုခံခဲ့သည္
ဇတ္ေခါင္းလည္းကြဲ စစ္ပြဲလည္း႐ႈံး
ငါ့ကိုအားလုံး ဝိုင္းကာမုန္းသည္။
Wednesday, December 3, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
စာေၾကာင္းအားလံုးေတာ့ ဖတ္သြားတယ္.. ၁ေၾကာင္းခ်င္းစီေတာ့ နားလည္သလိုပဲ.. ကဗ်ာတစ္ပုဒ္လံုးဆံုးေတာ့ ဘာကုိဆိုလိုမွန္းသိေတာ့ဘူး..
ဒါေပမဲ့.. နင္ရည္းစားမ်ားခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းကို ေရးထားတာထင္တယ္.. ဟီး... ငါက တဲ့ထိုးအိုးေပါက္ပဲေျပာတတ္ေတာ့ ကဗ်ာေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို နားမလည္ဘူးဟ...
ဖတ္လို႕ေတာ့ေကာင္းပါတယ္...ဇာဇာပုတုမရယ္...
Post a Comment